- zrobić kogoś na szaro
- OszukiwaćEng. To cheat, swindle, deceive, especially financially
Słownik Polskiego slangu. Maciej Widawski with the Assistance of Zbigniew Ruszczyk. 2012.
Słownik Polskiego slangu. Maciej Widawski with the Assistance of Zbigniew Ruszczyk. 2012.
zrobić — dk VIa, zrobićbię, zrobićbisz, zrób, zrobićbił, zrobićbiony 1. «wykonać, wytworzyć, wyprodukować coś; przyrządzić, sporządzić coś» Zrobić sweter na drutach. Zrobić komuś obuwie. Zrobić szafę, półki. Zrobić model czegoś. Reżyser zrobił dobry film … Słownik języka polskiego
szaro — przysłów. od szary (zwykle w zn. 1, 3 i 4) a) w zn. 1: Pomalować coś na szaro. ◊ pot. Zrobić kogoś na szaro «całkowicie kogoś pognębić, zawstydzić, wprawić w kłopotliwą sytuację» b) w zn. 3: Szaro upływają dni. c) w zn. 4: Na dworze było dziś… … Słownik języka polskiego
szaro — Zrobić, załatwić kogoś na szaro zob. zrobić 14 … Słownik frazeologiczny
zrobić — 1. Coś zrobiło swoje «coś dało spodziewany rezultat»: Pochlebstwo zrobiło swoje. Z oczu gospodyni znikła nieufność, a na jej wargach pojawił się niedowarzony uśmiech. A. Bahdaj, Wakacje. 2. Ktoś dużo, tyle itp. dla kogoś zrobił «ktoś okazał komuś … Słownik frazeologiczny
zrobić się — 1. Co się z niej (z niego itp.) zrobiło! «powiedzenie wyrażające zdziwienie z powodu zmiany czyjegoś wyglądu»: „Ależ tak, to jest Hania Wolska – myślał sobie. – Jakże się zmieniła przez te dziewięć lat!”. Patrzył na nią, jak gdyby chciał wyczytać … Słownik frazeologiczny
zrobić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}robić I{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}co z tym fantem zrobić; nie mieć co ze sobą zrobić; nie (umieć, potrafić) zrobić kroku; nie wiedzieć, co zrobić z rękami; sam diabeł {{/stl 7}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szaro — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w szarym kolorze : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dom pomalowany na szaro. Szaro od kurzu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
załatwić — Załatwiać (swoją, naturalną) potrzebę zob. potrzeba 1. Załatwić kogoś na cacy, na szaro zob. zrobić 14. Załatwić z kimś rachunki zob. rachunek 3 … Słownik frazeologiczny
załatwiać — (swoją, naturalną) potrzebę zob. potrzeba 1. Załatwić kogoś na cacy, na szaro zob. zrobić 14. Załatwić z kimś rachunki zob. rachunek 3 … Słownik frazeologiczny